วันพุธที่ 20 มิถุนายน พ.ศ. 2550

ฟิสิกส์ระบำปลายเท้า(TOE...Theory Of Everything ) 5

การก่อรูปกระบวนการรวมตัวหรือที่เรียกว่ากระบวนการฟิวชั่นทางอารมณ์แห่ง
สุนทรียภาพของความรักในสนามแรงเสมือน อันเกิดจากอันตรกิริยาระหว่างวัตถุจากภาย
นอกกับจิตใจ

วัตถุจากภายนอกเช่น....แสง สี เสียง อุณหภูมิ กลิ่น รสชาติ รูปทรงต่างๆ หรือ
สุนทรียภาพจากความงดงามต่างๆ เป็นต้นที่อายตนะสามารถรับรู้ได้...

การรับรู้ในจิตใจที่ผ่าน สื่อ ในรูปแบบต่างๆในการทำปฏิกิริยากับภายในจิตใจ รวม
ไปถึงตัวเร่งปฏิกิริยาต่างๆในกระบวนการของอันตรกิริยา

เสียงของหัวใจ....ที่เกิดจาก สื่อ ในรูปศิลปินซึ่งเป็นสื่อสำคัญ ในการถ่ายทอด
เสียงทางวัตถุ..ทำให้เกิดกระบวนการหล่อหลอมตัวขึ้นมาในใจคนเรา

จึงไม่เป็นที่แปลกใจเลยว่า...ทำไมศิลปินจึงเป็นที่ชื่นชมของคนทั่วไปมากกว่า
นักการเมือง....ก็เพราะ ศิลปิน ก็คือสื่อ ที่สามารถสื่อสัญญาณความถี่เสียงแห่ง
หัวใจได้ในรูปแบบหนึ่งที่แต่ละคนนำไปก่อรูปการขึ้นมาใหม่ในการก่อรูปทางอารมณ์
ของตน

นั่นคือการก่อรูปการแห่งความรัก....ที่มีธาตุแท้แห่งความบริสุทธิ์ ความใสสะอาด ความจริงใจ ความเข้าใจ ความมั่นคง ความซื่อสัตย์ที่ชั่วฟ้าดินสลาย อันเป็นสิ่ง
ที่แต่ละคนไฝ่ฝันหา....

ความรักและสายใยมิตรภาพระหว่างเพื่อน ระหว่างพ่อแม่กับลูก ระหว่างหญิงชาย และ
ระหว่างตัวเราเองกับธรรมชาติรอบข้าง

เสียงแห่งความรักที่เกิดขึ้นบนสนามแรงเสมือนที่บริสุทธิ์ใส แผ่พริ้วบางเบาที่
ล่องลอยมา

หากมิฟังด้วยหัวใจที่บริสุทธิ์ ก็ไม่อาจจะได้ยิน.....หรืออาจได้ยินก็แต่เพียง
แผ่วเบา...

เสียงของหัวใจที่ล่องลอยมาอย่างต่อเนื่อง.....
ราวกับสายน้ำแห่งความรัก ที่รินไหลอย่างต่อเนื่องของกาลาวกาศแห่งห้วงหัวใจ
รายร้อยสายโซ่แห่งสัญญาใจ....
ให้กันและกัน.....ตราบชั่วฟ้าดินสลาย....


...................................


ผม reddragon ที่ต้องมาบันทึกในหน้านี้เนื่องจากขอร้องให้ หลี่หงหลง บันทึก
เกี่ยวกับฟิสิกส์สุนทรียภาพความรักบนสนามแรงเสมือน แต่ก็เห็นบันทึกค้างไว้
เพิ่งเดินสวนทางกันก่อนผมมาบันทึกในห้องนี้ หลี่หงหลง บอกว่าจะออกไปซื้อแว่นตา
กันน้ำ...กับยาหยอดตาแก้ตาอักเสบ

เขาบอกผมว่า บันทึกฟิสิกส์ให้ผมแล้วมันมึนหัว.....แถมปวดตาอีกต่างหาก

แล้วนี่ จะให้เขาช่วยบันทึก เรื่องฟิสิกส์ แสง สี ความร้อน ของความงามความรัก ได้ไหมนี่...?
ซุนปิน ก็หายไปหลงแสงสีในโลกเสมือนอยู่ นี่ หลี่หงหลงก็มาเป็นไปอีกคนแล้ว

หรือว่า เสียงของหัวใจ มันกระแทกจนผนึกลมปราณไม่ทัน....
มิผิด...ฤา หลี่หงหลง เก็บงำประกาย มิอาจแพร่งพรายตำนานอันใดออกมาได้


เอ..นี่เสียงหัวใจผมชักเต้นแปลกๆอีกแล้ว...
สงสัยว่าพรุ่งนี้จะต้องไปหาหมออีกแล้วมั้ง....

แนะ..แนะ !!!อย่าคิดอะไรแบบนั้น....ไม่มีอะไรหรอก..

ก็แค่ไปให้หมอฉีดยาชาที่หัวใจให้อีกเข็ม...ก็เท่านั้นเอง..!!!


Reddragon บันทึกแทน

..............................................


ฟิสิกส์แห่งแสง สี ความร้อนแห่งความรัก
บนสนามแรงเสมือน


รัก...แค่คำเดียวที่อยากพูดออกไปและอยากจะได้ยิน...วันละล้านๆๆๆๆหนอย่างมิเบื่อ
หน่าย....

ผม reddragon ต้องถามตัวเอง...
แค่เสียงของหัวใจ....ยังไม่เพียงพออีกหรือ..??!!!ถึงต้องมาฟัง แพ้ใจ จากน้อง 2 become 1 เพื่อตอกย้ำ....เวอร์ชั่น ใหม่ เจริญปุระ ยังไม่พออีกหรือ..

เอาอีกแล้ว reddragon อืม!!!.....ขอเวลาพักสักนิดหนึ่งนะครับ...ให้ยาชาที่ฉีด
ไว้ที่หัวใจออกฤทธิ์ก่อนไม่งั้นมันบันทึกหลักการฟิสิกส์ทางอารมณ์ไม่ได้....

เอ้อ..เริ่มได้ที่แล้วหัวใจเริ่มชาแล้ว....ขอเริ่มตำนาน..เอ้อ..พิมพ์ผิดไปครับ
มันเป็นวิชาการจริงๆนะนี่..คงใช้ว่าตำนานไม่ได้....ขอเริ่มกลศาสตร์แห่งแสงสี
ความร้อนของอารมณ์ความรักเลยนะครับ....

ผมหยิบบันทึกข้อมูลดิบ...ที่ซุนปินไปสัมผัสข้อมูลดิบของอารมณ์ที่สัมผัสตัวตนได้
บนสนามแรงเสมือนของโลกไซเบอร์.....คงจะให้คำอธิบายได้ดีกว่าผม....ในการไปสัมผัส
ข้อมูลแสงสีความร้อน...

คำสารภาพ(บาป)ของซุนปิน


บันทึกไว้ดังนี้: ท่าน reddragon ครับ...ท่านบอกผมว่าผมอารมณ์ออ่นไหวและสัมผัส
กับระบบความเร็วที่เหนือกว่าความเร็วแสงของความรักที่จะเดินทางและแปรปรวนที่
เร็วสูงมากของอารมณ์และให้ระมัดระวังแต่ในที่สุดครับท่าน...ผมก็แพ้ใจ...จนได้..
คือมันเป็นแบบนี้ครับ....

ผมเข้าไปใน...หมู่บ้านในไซเบอร์....ความรักมันโชยมาปะทะผมยังตั้งตัวไม่ติด
เลย...
องค์รวมของแสงที่ประกอบเป็นตัวอักษร....เต็มไปด้วยพลังงานที่หลากหลายของ
อารมณ์...
ท่านให้ผม..เก็บเฉพาะข้อมูลความรัก...ผมก็เลยเลือกเก็บเฉพาะข้อมูลความรักตาม
ท่านบอก...

บ้านแต่ละหลัง...ที่ผมสัมผัสได้จากแสงของตัวอักษร....และสีที่เธอแต้มลงไป...

บางบ้านจากรอยสัมผัสบนตัวอักษรที่เธอถ่ายทอดผ่านมามันมีพลังงานความรักที่สูงจน
ตรวจวัดไม่ได้....

บางบ้านแสงจากตัวอักษรบนหัวใจของเธอ...วาดเป็นขุนเขาลำธารใส....ดอกไม้สวย
ผีเสื้อโบยบิน...บางหลัง...เธอเอาชอ็กโกแล็ตไปติดไว้ให้พระอาทิตย์ได้กิน...จะ
ได้มีหัวใจหวานๆแปลกแฮะไม่ยักละลาย....

บางบ้าน...แม้ว่าแสงจากตัวอักษรบนหัวใจของเธอเขียนด้วยหมึกสีดำ...แต่นั่นแหละ
ธรรมชาติมันก็มีหลายสี...ผมเอาหิ่งห้อยไปติดไว้ให้ก็เป็นความสวยงามของยามค่ำคืน
ครับ...ตอนเช้าพระอาทิตย์ก็สว่างเท่านั้นเองแหละ....บางคนก็ช่วยเอาดวงจันทร์และ
ดาวน้อยๆ...ไปแขวนไว้ให้...ไม่ให้บ้านมันมืดมน..

มวลพลังงานความรักจากแสงของตัวอักษรเหล่านี้...
ผม..เก็บเอาความงดงามของแต่ละคนในแต่ละบ้าน....องค์รวมความงดงามของแต่ละคนที่
แตกต่างกันไป....เป็นอารมณ์ อุดมคติ ที่ผมไฝ่ฝันหา.....บางคนผมก็ชอบเสน่ห์ที่
น่ารัก...บางคนก็เปิดเผยจริงใจ....บางคนก็เอื้อเฟื้อเผื่อแผ่....บางคนก็งอนมั่ง
นิดๆแต่นั่นแหละเป็นเสน่ห์ที่น่ารักอย่างหนึ่ง...ฯลฯ...

มวลพลังงานความรักเหล่านี้...หลายองค์รวมดังกล่าวได้ก่อรูปการใหม่ในจิตใจผม...
เป็นองค์รวมแห่งจินตนาการของคนรักในอุดมคติ......ที่รักกันชั่วฟ้าดินสลาย....

นี่เป็นแค่องค์รวมแห่งอารมณ์หนึ่งในความรักแบบชายหญิงที่เกิดขึ้น....
ยังมีองค์รวมความรักหลายๆองค์รวมที่เกิดขึ้น....
เป็นการทับซ้อนขององค์รวมภายใต้ระบบความเร็วสูง....ที่เริ่มต้นที่ความเร็ว
แสง...

และการแปรเปลี่ยนที่เร็วสูงมาก...ของอันตรกิริยาต่างๆ.....ใจของผมไม่มั่นคงพอ
ที่จะยกระดับไปสู่ความรักที่สูงขึ้นและยิ่งใหญ่...คือความรักที่กระจายอยู่อย่าง
อนันต์กาล...ชั่วฟ้าดินสลายในจักรวาลนี้ในหลายระบบความเร็วที่สูงและสูงยิ่ง
ขึ้น.....จนถึงอนันต์และชั่วฟ้าดินสลาย....

ท่านreddragon.....ครับ...

ผมแพ้ใจ...ครับ...
ผมสัมผัสกับมวลพลังงานความรักที่เดินทางมาก่อน..แสงจากตัวอักษร...ครับ...!!!



……………………………………

ไม่มีความคิดเห็น: